In het kort
- Soort: Rombouten | Gomphidae
- Namen: (NL) Cazumatanglibel | (LA) Onychogomphus cazuma | (EN) Cazuma pincertail | (ES) La libélula del Cazuma
- Vliegtijd: Mei t/m september, piek in juni.
- Habitat: De Cazumatanglibel leeft in voedselarm en kalkrijk water met kleine, traag stromende en ondiepe beekjes. De locaties zijn vaak niet meer dan een paar honderd meter lang, waarbij de populaties niet erg groot zijn.
- Status: Bedreigd (EU) | Rode Lijst
- Voorkomen: Er zijn momenteel een tiental populaties bekend in Oost-Spanje, van ten westen van Valencia zuidwaarts tot Murcia. In 2023 is ook een populatie in Andalusië (zo'n 300 km westelijker) ontdekt. De populaties verschillen ook qua uiterlijk met elkaar.
Korte omschrijving:
In eerste instantie lijkt deze Tanglibel op een combinatie van de Kleine en Grote Tanglibel. In 2017 werden meerdere verschillen opgemerkt. Een van die verschillen is de ronde gele stip op het voorhoofd tussen de ogen, maar ook de “tang” en het borststuk waren anders. De Cazumatanglibel werd in 2020 beschreven als een nieuw ontdekte soort tanglibel, vernoemd naar de rivier de Cazuma in Spanje. Maar deze soort staat alweer sterk onder druk door verdroging en recente overstromingen (rond Valencia in 2024) en hebben mogelijk al een aanzienlijk deel van de populaties vernietigd. Waarnemingen worden tegenwoordig dan ook onder embargo gezet om zo deze bijzondere soort te beschermen.
Fotografie van de Cazumatanglibel
De Cazumatanglibel wordt sinds een paar jaar waargenomen in Zuid-Spanje, vanaf Valencia verder naar het zuiden. De waarnemingen worden tegenwoordig verborgen gehouden om zo deze bijzondere soort te beschermen. In 2025 ben ik zelf naar Spanje geweest, dit reisverslag is te lezen in mijn blog, 'libellen fotograferen in Spanje', om deze nieuwe bijzondere soort te fotograferen.
Gelukkig had ik destijds een paar locatie's opgeslagen voor als ik ooit een keer die kant op zou gaan. Toen ik op een van die locaties aankwam vond ik al snel een Tanglibel, dus eerst een bewijsplaatje maken. En meteen controleren of hij de kenmerkende gele stip had.
En ik heb geluk, dat is de goede soort.In een paar uur tijd lukt het me om meerdere goede foto's van deze, voor mij wel, hele bijzondere soort te maken. Hieronder vind je de foto's die ik destijds heb kunnen maken. Bij sommige foto's is ook de herkenbare gele stip tussen de ogen duidelijk zichtbaar.
