Noordse winterjuffers zoeken na eerste nachtvorst.

Posted 13/11/2024

Drenthe - De eerste nachtvorst is weer een feit! Dat wordt winterjuffers zoeken!

De herfst is alweer in volle gang en dat houdt in dat er geen vlinder meer te vinden is. Ook zijn de meeste libellen verdwenen, op een enkele na misschien. Op Waarneming.nl staat ook niks bijzonders voor mij meer, dus een rustige periode is weer aangebroken. Maar er zijn wel twee soorten die je juist mooi in de winter kan gaan zoeken, de Bruine winterjuffer | Sympecma fusca en de Noordse winterjuffers | Sympecma paedisca. Deze twee waterjuffers overleven als volwassen exemplaar, zoals de naar al doet vermoedden, juist wel de winter.

Deze kleine bikkels kunnen temperaturen van wel 15 graden onder nul overleven en ze kunnen zelfs volledig ingesneeuwd raken om vervolgens in het voorjaar, als de temperatuur weer hoog genoeg is, gewoon weg te vliegen. Dit komt door een soort antivries in hun lijf. Ik blijf ze altijd fascinerend vinden, zeker als ze helemaal bedekt zijn met ijskristallen en je ze bijna niet kan onderscheiden van het takje waarop ze zitten.

Afgelopen weekend was het de eerste keer dat het ging vriezen en ik had mooi de tijd om op zondagochtend op pad te gaan. Er waren nog geen waarnemingen gedaan dus besloot ik, vanwege de weersvoorspellingen, in Drenthe te gaan zoeken naar de Noordse winterjuffer. Het was een gok, was er inderdaad vorst geweest, was er rijp te zien, kon ik winterjuffers vinden, en kon ik winterjuffers vinden die bedekt waren met rijp?!

De zon zou rond 7.35u opkomen, ik moest ruim een uur rijden en ik wilde goed op tijd zijn om genoeg tijd te hebben om te zoeken. Dus om 5.30u stond ik naast mijn bed en om 6.00u stapte ik in de auto met een lekker bakje koffie voor onderweg. In het donker kwam ik aan op de plek van bestemming, het had inderdaad gevroren en er was mooi wat rijp te zien op het veld. Met mijn hoofdlampje speurde ik het veld af. Al snel vond ik er een paar, weggedoken tussen de heide, en geen rijp. Niet echt fotogeniek dus. Maar uiteindelijk vond ik dit vrouwtje net boven een heidepolletje uit. Doordat ze er net bovenuit stak, was ze mooi bedekt met wat rijp. Ik besloot om wat foto's te maken tegen de opkomende zon in. Helaas werd dit niet mooi. Dus besloot ik om juist gebruik te maken van het mooie zonnetje die op de achtergrond begon te schijnen en niet veel later op de winterjuffer. Dit leverde wel een heel mooi plaatje op. De heide kleurde mooi op, de achtergrond werd mooi geel en de juffer kwam goed tot zijn recht.

Uiteindelijk heb ik zo'n 10 winterjuffers gevonden, maar ik ben erg benieuwd hoelang ze hier nog zitten. Alle graspollen, waar deze winterjuffers ook graag in zitten, worden namelijk opgevreten door de grote hoeveelheid schapen die er lopen. Kleine kans dus dat ze dit overleven....

Rond 9.00u liep ik voldaan weer richting de auto en wat heb ik genoten van deze schitterende ochtend!