In het kort
- Soort: Aurelia's | Nymphalidae
- Namen: (NL) Ringoogparelmoervlinder | (LA) Boloria eunomia | (EN) Bog Fritillary
- Vliegtijd: Eind mei tot en met begin juli, met de piek in juni.
- Habitat: Vochtige beekdalen, ruige graslanden en open plekken in bossen waar massaal Adderwortel groeit. Vaak in koelere, heuvelachtige gebieden.
- Status: In Nederland komt de soort niet (meer) vast voor, maar net over de grens in de Belgische Ardennen en de Duitse Eifel is hij lokaal algemeen.
- Waardplant: De rupsen zijn monofaag en leven uitsluitend op Adderwortel | Bistorta officinalis. Zonder deze plant komt de vlinder niet voor.
- Voorkomen: Noord- en Centraal-Europa, maar sterk versnipperd. Dichtstbijzijnde populaties voor Nederlanders liggen in de Eifel en de Ardennen.
Korte omschrijving:
Een kleine parelmoervlinder met een oranje bovenzijde en zwarte tekening. Het meest kenmerkende onderdeel – en de naamgever – bevindt zich aan de onderzijde van de achtervleugel. Langs de rand loopt een rij witgele vlekken met daarin een kleine zwarte ring/stip (de "ringogen"). Dit onderscheidt hem direct van andere Parelmoervlinders.
Fotografie van de Ringoogparelmoervlinder
De Ringoogparelmoervlinder (Boloria eunomia) is een soort waarvoor je als Nederlander meestal de grens over moet. Gelukkig hoef je niet ver te reizen; in de Duitse Eifel en de Belgische Ardennen vliegen ze in de beekdalen waar de Adderwortel bloeit.
In 2023 heb ik deze soort nog in Duitsland kunnen fotograferen, dit is te lezen in ijn blog: 'Ringoogparelmoervlinders zoeken in de Eifel'
De vlinders zijn sterk gebonden aan hun waardplant, de Adderwortel. Dit maakt het fotograferen relatief makkelijk: vind de roze bloemen van de Adderwortel, en je vindt de vlinder. De roze bloemen zorgen bovendien voor een prachtige, kleurrijke setting in je foto's. Probeer zeker de onderkant van de vleugels vast te leggen om de kenmerkende 'ringetjes' te tonen die deze soort zo uniek maken.
